تاثیر مکمل سازی تورین بر شاخص های آسیب عضلانی در فعلیت و ورزش های برون گرا در مردان بدنساز

فاصله میان پیروزی و شکست در عرصه رقابت های ورزشی بسیار کم است. توجه به جزئیات می تواند این فاصله را کم کند و یکی از این جزئیات، برنامه غذایی ورزشکار است. امروزه تغذیه ورزشی و استفاده از مکمل ها و نوشابه های ورزشی در بین ورزشکاران شیوع زیادی پیدا کرده است. بدین منظور، همواره دستکاری های رژیمی، استفاده از مکمل های مختلف تغذیه ای و عوامل ارگوژنیکی ، توسط ورزشکاران آزمایش شده اند(1). استفاده از مکمل کربوهیدرات- پروتئین در سال های اخیر توجه زیادی را به خود جلب نموده است. هرچند یافته های مطالعات متناقض اند، برخی مطالعات نشان داده اند، مصرف مکمل کربوهیدرات -پروتئین می تواند بازسازی ذخایر گلیکوژن ، تعادل پروتئین در بدن ، شاخص های تخریب عضلانی و عملکرد استقامتی را بهبود بخشد(2). مصرف همزمان کربوهیدرات و پروتئین می تواند از راه تغییر متابولیسم پروتئین به کاهش تخریب عضلانی ناشی از تمرین منجر شود. مصرف پروتئین، در دسترس بودن اسیدهای آمینه را افزایش خواهد داد و مصرف کربوهیدرات، از طریق افزایش انسولین خون محیط هورمونی مناسبی را فراهم می کند. ترکیب این دو عامل موجب افزایش سنتز پروتئین خواهد شد